TORUŃSKA SZKOŁA WYŻSZA - TSW - FORUM

Sylwester

Zagrożenia asymetryczne dr Olechowski

Bezpieczeństwo – stan lub sytuacja ch....ąca się brakiem zagrożeń, lub poczuciem pewności danego podmiotu co do jego przetrwania
i zachowania przezeń najbardziej podstawowych wartości, takich jak całość, tożsamość, czy niezależność
Dynamiczne postrzeganie bezpieczeństwa jako sekwencji zmieniających się stanów bezpieczeństwa danego podmiotu w wyniku działań sił od niego niezależnych, bądź jego własnych starań zmierzających do eliminowania zagrożeń oraz budowania pewności zaspokajania własnych potrzeb
Obiektywny wymiar bezpieczeństwa to rzeczywiste występowanie lub niewystępowanie czynników powodujących zagrożenie bezpieczeństwa określonego podmiotu
Bezpieczeństwo jest zmienne w czasie!
Dwa rodzaje bezpieczeństwa państwa:
1. Twarde (obejmuje sferę militarną i częściowo ekonomiczną);
2. Miękkie (obejmuje takie rodzaje bezpieczeństwa przedmiotowego jak bezpieczeństwo ekologiczne, technologiczne, kulturowe, demograficzne).
Państwowocentryzm – to uznanie samodzielnych i suwerennych państw za główne, lub nawet jedyne podmioty stosunków międzynarodowych.
Podmioty stosunków międzynarodowych:
1. Narody
2. Państwa
3. Organizacje międzynarodowe
4. Społeczności lokalne
5. Organizacje pozapaństwowe
Zasadnicze interesy geopolityczne państwa:
1. Suwerenność i integralność terytorialna
2. Rozwój gospodarczy
3. Obrona życia obywateli i wizerunku państwa
W układzie międzynarodowym interesy bezpieczeństwa poszczególnych państw mogą być wspólne, komplementarne lub sprzeczne.
Stosunki międzynarodowe to wszelkie praktyczne, wzajemne oddziaływania państw
i innych uczestników życia międzynarodowego, tzn. Jest to wszelka aktywność państwa wykraczająca poza jego granice.
W węższym znaczeniu jest to polityka zagraniczna państwa
Anarchiczność stosunków międzynarodowych to brak ośrodka centralnego, nadrzędnej struktury porządkującej te stosunki i dysponującej władzą wobec ich uczestników
Zapewnienie sobie bezpieczeństwa to główny cel aktywności państwa, a tym samym główny problem stosunków międzynarodowych.

Mechanizmy zapewniające bezpieczeństwo:
1. Polityczno – dyplomatyczne;
2. Użycie siły;
Obecnie bezpieczeństwo ma wymiar globalny. Dlatego też żadne państwo samo nie może zapewnić
Sobie bezpieczeństwa.
Ale
Bezpieczeństwo i losy państwa i narodu są zbyt ważne by troskę i myślenie o nich zdawać na innych
Realpolitik – przymierza i inne formy utrzymywania pokoju to tylko kwestia zachowania równowagi między materialną siłą
i zewnętrznym zagrożeniem.
Cele polityki zagranicznej państwa są projekcją jakiegoś indywidualnie określonego stanu spraw, warunków i rzeczy, korzystnych dla danego państwa.

Każdy postrzega bowiem rzeczywistość międzynarodową przez pryzmat własnych interesów!
Cele polityki zagranicznej muszą być definiowane na warunkach interesu narodowego!
Ogólne i stałe cele polityki zagranicznej obejmują potrzebę zjednoczenia się dla zabezpieczenia przed agresją i utrzymania narodowej i międzynarodowej stabilizacji.
Koflikt symetryczny, to taki konflikt, w którym jego uczestnicy mają zbliżone do siebie cele i zasoby, stosują podobne strategie, sposoby lub środki walki zgodnie z akceptowanymi obustronnie zasadami i normami.
Asymetria w pojęciu wojskowym to działanie, organizowanie się i myślenie odmienne od przeciwnika w celu maksymalizacji swych własnych atutów i wykorzystania jego słabości dla przejęcia inicjatywy.
Najbardziej efektowne jest unikanie starć bezpośrednich z przeciwnikiem dysponującym przewagą nad nami.
Każde działanie z udziałem sił zbrojnych lub zorganizowanych uzbrojonych grup jest konfliktem zbrojnym.
Działania nieregularne to akcje zbrojne prowadzone przez siły nie wchodzące w skład wojsk regularnych, np. Oddziały partyzanckie, powstańcze, obrony terytorialnej i inne siły niewojskowe.
Wojna ludowa jest wojną mas, można prowadzić ją jedynie mobilizując masy, jedynie opierając się na masach.
Kiedy mówimy o ludności w bazach oporu, jako czynniku wojny, mamy na myśli uzbrojony lud.
Wojna nie ma innego celu, jak tylko zachowanie własnych sił i zniszczenie sił nieprzyjaciela (przez zniszczenie sił nieprzyjaciela rozumie się jego rozbrojenie, mianowicie tak zwane „pozbawienie nieprzyjaciela siły oporu, a nie całkowite jego fizyczne unicestwienie.
Według C. von Clausewitza wojna toczy się pomiędzy państwami przy użyciu regularnych sił zbrojnych.
Platon – wojna jest sprawą całego państwa
i dlatego do jej prowadzenia oprócz armii trzeba przygotować całe społeczeństwo
„mała wojna” (inne określenia: konflikt o małej intensywności, wojna ograniczona, operacja inna niż wojna, konflikt asymetryczny) to termin określający takie konflikty zbrojne, w których przynajmniej jedną ze stron nie są regularne siły zbrojne .
Cechy „małej wojny”:
1. Brak stałej linii frontu;
2. Brak wielkich bitew decydujących o wyniku wojny;
3. Względna długotrwałość przy małej intensywności działań.
4. Zagrożenia asymetryczne to groźby stanowione przez stronę konfliktu (szeroko pojętego, niekoniecznie zbrojnego) dysponującą zdecydowanie mniejszym potencjałem od przeciwnika i z tego względu stosującą metody, środki oraz techniki prowadzenia rywalizacji odmienne, nieprzystające do zwyczajowego modus operandi rywala (tzn. Sposobów walki przez niego preferowanych, stosowanych rutynowo i uznawanych za dopuszczalne).
5. Odmienne metody, taktyki i narzędzia mogą pozwolić stronie słabszej znacząco utrudnić czy nawet uniemożliwić silniejszemu przeciwnikowi wykorzystanie jego przewagi.
6. Definicja nato: zagrożenie asymetryczne to niekonwencjonalne metody lub środki zmierzające do podważenia lub zanegowania siły przeciwnika i wykorzystania jego słabych punktów z potencjalnie nieproporcjonalnym efektem.
Środki i metody działań podmiotu stanowiącego zagrożenie asymetryczne:
1. Posłużenie się bronią masowego rażenia lub bronią zaawansowaną technologicznie.
2. Użycie technologii it
3. Inne koncepcje taktyczne
- terroryzm
- wykorzystanie warunków terenowych (walka w terenie zurbanizowanym lub górskim)
W ujęciu wojskowym zagrożenie asymetryczne stanowić może każdy podmiot wykorzystujący, ze względu na swoją relatywną słabość metody rywalizacji znacząco odmienne od przeciwnika.
W węższym rozumieniu zagrożenia asymetryczne wiążą się z tylko z działalnością podmiotów pozapaństwowych! (w tym układzie żadne państwo nie może być dla drugiego zagrożeniem asymetrycznym).
Za zagrożenie asymetryczne uznajemy taką działalność podmiotów pozapaństwowych jak:
1. Międzynarodowy terroryzm
2. Transnarodową przestępczość zorganizowaną.
Uwaga! Zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa mogą stanowić także ruchy rebelianckie, partyzanckie i powstańcze.
Zagrożenia asymetryczne stanowią efekt mniej lub bardziej świadomego oraz celowego działania określonych podmiotów, zmierzających do zniszczenia względnie osłabienia swego przeciwnika.
Część zjawisk transnarodowych (np. Zagrożenia ekologiczne) jest wynikiem niezamierzonych przez nikogo, nieplanowanych
i niekontrolowanych zmian w środowisku międzynarodowym.
Zagrożenia asymetryczne mają na ogół quasi militarny charakter i łączą się z użyciem
siły lub przemocy zbrojnej.
Zagrożenia asymetryczne ch....:
1. Zmienność;
2. Różnorodność;
3. Wielopostaciowość.
Wpływ na bezpieczeństwo poszczególnych państw aktywności podmiotów pozapaństwowych stanowiących źródła zagrożeń asymetrycznych nie ogranicza się do płaszczyzny militarnej, lecz dokonuje się głównie poza tą sferą przybierając przede wszystkim formę działań psychologicznych.
Pod pojęciem działań psychologicznych należy rozumieć planowe wykorzystanie metod komunikacji społecznej oraz innych technik wpływu społecznego w celu ukształtowania
u określonego audytorium, opinii, postaw
i zachowań pożądanych przez nadawcę ze względów politycznych, i wojskowych.
Działania asymetryczne uderzają głównie w społeczeństwo, a właściwie w opinię publiczną!
Zadaniem działań asymetrycznych jest osłabienie woli walki (oporu) oraz skłócenie zaatakowanych społeczeństw.
Jeśli siła wroga dwukrotnie przewyższa twoją, spróbuj poróżnić jego wojsko.
Sun tzu
Mądry wódz stara się siać niezgodę wśród nieprzyjaciół, dobrze wiedząc, że nawet najmniejszy naród nie da się wyniszczyć przez wroga, o ile wewnętrznie jest zespolony w jedną całość!
Wegecjusz
Konflikt związany z zagrożeniami asymetrycznymi ma charakter totalny, tj. Toczyć się może na całym obszarze zaatakowanego państwa, a także poza jego granicami, poszczególne zaś wrogie względnie szkodliwe działania mogą przyjąć bardzo różnorodne formy i zajść w każdym niemal czasie.
Totalność zagrożeń asymetrycznych przejawia się także i w tym, iż podmioty będące ich źródłem atakują zarówno cele wojskowe jak i cywilne koncentrując się jednak głównie na celach cywilnych.
Zagrożenia asymetryczne są nieprzewidywalne jeżeli chodzi o miejsce i czas ich przejwawów oraz formę jaką one przyjmują.
Podmioty stosujące groźby asymetryczne są w większości mało podatne na odstraszanie, gdyż z reguły są one rozproszone i nie posiadają określonego geograficznie centrum organizacyjnego.
Analizowane z osobna zagrożenia asymetryczne nie stanowią poważnej groźby dla tradycyjnie rozumianego bezpieczeństwa państw jako jednostek geopolitycznych, tzn. Dla ich suwerenności i integralności terytorialnej.
Działania podmiotów pozapaństwowych będących źródłem zagrożeń asymetrycznych nie są dotkliwe czy też uciążliwe dla systemu państwowego* jako takiego, lecz dla ludności danego państwa, przyczyniając się do obniżenia jej jakości życia i poziomu dobrobytu.
Negatywny wpływ zagrożeń asymetrycznych może polegać na obniżeniu wśród zaatakowanej ludności poczucia bezpieczeństwa oraz subiektywnej oceny i percepcji własnej sytuacji.
Charakterystyczna dla zagrożeń asymetrycznych jest synergia wpływu.
* wg. Doktryn prawa państwo postrzegane jest jako aparat państwowy, czyli zbiór zhierarchizowanych organów i instytucji państwa, wykonujących w praktyce funkcje władcze. W takim rozumieniu państwa istnieje rozróżnienie między państwem i społeczeństwem
Synergią wpływu nazywamy zamierzone lub nie nałożenie się i wzajemne wzmocnienie się następstw działań określonych podmiotów.
Niska intensywność zagrożeń asymetrycznych oraz niewielka skala następstw ich wystąpienia nie wynikają z odporności państwa na tego typu działanie, lecz ograniczoności potencjałów podmiotów stosujących te groźby.
Żadne z ugrupowań terrorystycznych nie jest w stanie prowadzić przez dłuższy czas intensywnych i powodujących ciężkie straty materialne kampanii terrorystycznych.