TORUŃSKA SZKOŁA WYŻSZA - TSW - FORUM

Sylwester

[quote="Sylwester"]Przedsiębiorstwa wielonarodowe

Najważniejszym elementem łączącym rynki narodowe z rynkiem światowym są przedsiębiorstwa wielonarodowe . są tą firmy o ogromnej sile przetargowej . dobrze zorganizowane, wydajne . zasobne w, kapitał oraz technologie , pochodzące z mniej niż 12 najbogatszych państw świata .
Ich zasóby i siła ekonomiczna w większości przypadków przewyższają gospodarkę państwa goszczącego . co potwierdzają następujące fakty:
1/ w grupie 100 największych gospodarek światowych . tylko 47 10 gospodarki narodowe . a
pozostałe są przedsiębiorstwami wielonarodowymi .
2/ aż 70% wartości handlu międzynarodowego przypada na handel wewnętrzny
przedsiębiorstw wielonarodowych .3; Exxon Mobil Corporation , druga po Wall-Mart pod
względem wartości sprzedaży korporacja na świecie , ma roczne wpływy przewyższające
DNB 200 państw w grupie 220 krajów.
4/ 1000 największych przedsiębiorstw wielonarodowych wytwarza 80% światowej produkcji
Według wielu krytyków ; handel międzynarodowy tych przedsiębiorstw to replika handlu pomiędzy metropolią a satelitarni, a centrum narzuca warunki gospodarczym monokulturom krajów peryferyjnych warunki współpracy, poprzez globalny rynek zbytu .
W związku z tym pojawia się zjawisko asymetrycznej komplementarności. pogarszając term: oj trade _w krajach satelickich . których gałęzie eksportowe nie są w stanie pełnić funkcji źródła rozwoju gospodarczego .
Dlatego też R. Prebisch wierzył. że Ameryka łacińska pozostanie w,. zaklętym kręgu ubóstwa „, ponieważ skazana jest na eksport artykułów pochodzenia rolniczego i surowców , których cena będzie relatywnie niższa do cen artykułów przemysłowych , ponieważ w miarę wzrostu dobrobytu w centrum struktura konsumpcji przesunie się z towarów rolniczych na towary przemysłowe, . -
Niestety założenie to pomija fakt ,że handel międzynarodowy nie jest czynnikiem tworzącym wartość . lecz kanałem transferu wartości i wraz z towarem wędruje do centrum nieopłacona część siły roboczej , dlatego tez elita robotnicza centrum .z zakładów General Motors i Forda idzie na bezrobocie wskutek importu tanieli części i samochodów z Korei Południowej . Chin i Meksyku do USA .
Antyglobaliści uważają, że jeżeli handel międzynarodowy jest z graniu niesprawiedliwy . to wielonarodowe przedsiębiorstwa jak co jego główni uczestnicy, są z góry nastawione na międzynarodową eksploatację taniej siły roboczej oraz wywóz surowców .a także na niszczenie lokalnego handlu i produkcji.
Pogląd ten podziela także j, Stiglitz i przytacza on klasyczne przykłady zniknięcia z krajowych rynków napojów lokalnej produkcji - po wejściu na rynek Coca-coli i pepsi-coli
Stwierdza on również , że w momencie napływu silnych zagranicznych konkurentów . firmy krajowe wywierają nacisk na rząd . by ten wprowadził środki ochrony rynku - z czym wiąż sie kosztowna polityka przemysłowa , na którą składają SIĘ :
1/subsydia
2/tanie kredyty
3; wakacje podatkowe dla firm narodowych

Taka polityka przemysłowa pochłania ograniczone środki rządu . które można przeznaczyć mi rozbudowę struktury rozwojowej .
Dlatego też przeciwnicy konsensusu waszyngtońskiego . przyjęli paradygmat, że prywatyzacja i liberalizacja to w, praktyce zamiana monopolu państwa na monopole prywatne.
napływ obcego kapitału .założenie to legło u podstaw polityki protekcjomstyczno -interwencyjnej i jest bardzo popularne wśród polityków w Wenezueli. Brazylii i Boliwii.
Według przeciwników istniejącego handlu międzynarodowego . celem krajów wysoko^
rozwiniętych i Światowej Organizacji Handlu jest dążenie do otwarcia dla nierównej
konkurencji takich podstawowych obszarów gospodarczych jak :
l/ surowce mineralne .
2/ leśnictwo , łowiska i inne zasoby przyrody ,
3/ sektor usług /opieka zdrowotna gospodarka wodna i transport'.
Towarzyszy temu nakłanianie krajów rozwijających się do zmniejszenia ceł chroniących te
wrażliwe obszary gospodarki ."Wzywa się wręcz kraje rozwijające się do nieprzyspieszania
otwierania rynków . gdyż oznacza to wybór pomiędzy industrializacją i ochroną autonomii
gospodarczej .
Ponadto w praktyce okazywało się , że wielokrotnie w trakcie negocjacji państwa narodowe zmuszone były do maksymalnych ustępstw wobec przedsiębiorstw wielonarodowych . które w przypadku „ wygórowanych .., żądanie/strony negocjatorów rządowych . korporacje zamykały swoje zakłady np.; w Ameryce Środkowej i przenosiły je do Chin lub Azji Południowo- Wschodniej . :
W rzeczywistości rzadko się wspomina o rym . że decydenci w krajach rozwijających się mogą stosować wiele narzędzi kontroli naci przepływana inwestycji zagranicznych i mogą kontrolować operacie przedsiębiorstw wielonarodowych z czego korzysta wiele państw należących do tej grupy rozwojowej /Tablica II.
Przykładowo Chiny mają w dalszym ciągu restrykcyjne przepis}'" restrykcyjne dotyczące tworzenia przedsiębiorstw typu join venture . aby chronić interesy lokalnych producentów komputerów . telekomunikacji i usług . chociaż pod wpływem Światowej Organizacji Handlu są one stopniowo liberalizowane
Natomiast Sin/gaur i Malezja zastosowały podobne rozwiązania dotyczące transferu technologii i działalności badawczo rozwojowej .
Natomiast Argentyna - Chile . Kolumbia i Wenezuela zrezygnowały z ograniczeń stawianym inwestorom zagranicznym .
Według danych UNCTAD /2004/. inwestycje bezpośrednie vi latach 2002-2004 wzrosły o 612 mld dok. w tym kraje rozwijające się uzyskały 255 mld. dol.
Przykładowo w państwach Azji i Pacyfiku wartość tych inwestycji wyniosła 166 mld.dol. /'Chiny / Hongkongiem 95 mld. dok / a w Singapurze 21 mid . dok . natomiast na region Ameryki Łacińskiej i Karaibów 69 mid. dol
Znacząca była również rola Meksyku . gdzie napłynęło 18 mid dok oraz Brazylii 16 mld. dok inwestycji zagranicznych . znaczącą pozycje uzyskały także państwa Europy Środkowo — Wschodniej pozyskując 36 mld. dok tych inwestycji .
Ich relacja w latach 1998-2004 w stosunku do napływającej pomocy gospodarczej była w krajach rozwijających się trzykrotnie wyższa .
Inwestycje bezpośrednie mają swoje walory ekonomiczne dla krajów rozwijających się .które są bezsporne ;
]/ są to środki pozakrajowe . które nie zmniejszają konsumpcji krajowej , 21 działaj ą na gospodarkę krajową na zasadzie efektu mnożnikowego , 3/ zwiększają zatrudnienie , wprowadzają nowe technologie .przyczyniają sic_ do rozwoju infrastruktury transportowej i telekomunikacyjnej .
4/ przyczyniaj ą się do rozwoju przedsiębiorczości \ pogłębiają związki produkcyjno-usługowe z gospodarką krajową.
Chociaż niosą one ze sobą poważne problemy :
l/ importowane technologie nie zawsze są dostosowane do potrzeb krajów przyjmujących inwestycje ,
2/' często firmy zagraniczne nadużywają przepis związane z ochroną środowiska ,
3/ minimalizują zobowiązania podatkowe w krajach pobytu ., manipulując cenami transferowymi .
Stąd też oceniając rolę tych inwestycji w rozwoju gospodarczym danego państwa należy uwzględnić kontekst długofalowych interesów rozwoju gałęzi regionu i kraju /Tablica 2 i 3/ Nie należy też zapominać. że dzięki inwestycjom bezpośrednim nastąpił przepływ kapitału i technologii do krajów rozwijających się Azji w skali nie mającej precedensu w historii.
Ale podkreśla się też , że państwa biedne w praktyce nie maja możliwości powtórzenia azjatyckiego modelu wzrostu tylko poprzez, ekspansję eksportową. co określa się mianem „pesymizmu eksportowego „ /nadwyżka masy towarowej i spadek cen światowych /.
Przykładem może być Afryka Subsaharyjska, która jest coraz hardziej marginalizowana na rynku światowym , pomimo pewnych zysków z eksportu i obecnie na region ten. który zamieszkuje 690 mln. ludzi . przypada mniejszy udział w światowym eksporcie . niż na Belgię z prawie l0 mln. ludnością .
Natomiast cała Afryka gdyby zachowała swój udział w światowym eksporcie z 1980 r. to wartość je; obecnego eksportu byłaby prawie o 119 mld. dol wyższa tzn, że osiągnąłby on po/iom 5-kromie większy niż cala pomoc napływająca z krajów bogatych od 2002 r.
Aktualnie w świecie najwyższy poziom z obowiązujących barier eksportowych osiągają le .które do tyczą to warów pochodzenia rolniczego z niektórych najuboższych państw świata . Ocenia się, że są one trzykrotnie wyższe od barier, które stosują, kraje bogate w handlu wzajemnym .
Dlatego też prawie 273 dochodu uzyskują kraje bogate z pobranych ceł ,co określa się mianem „wynaturzonego opodatkowania ...
Ten rodzaj protekcjonizmu w połączeniu z subsydiowaniem rolnictwa przynosi straty dla krajów rozwijających się rzędu 24 mld. dol. rocznie ,ponadto na każdego dolara utraconego w handlu zagranicznym powstaje dalsza strata wysokości 3 dol.- co wynika ze zmniejszenia inwestycji i zatrudnienia.
Ogółem ten całkowity koszt może przynosić straty rzędu 72 mld. dol, i jest on równoważny wszystkim funduszom przepływającym w ramach oficjalnej pomocy rozwojowej .
Szacuje się , że w Europie subsydia dla gospodarstw! rolnych osiągnęły poziom 51 ml< pochłaniając ponad 40 % budżetu Unii Europejskiej, podczas gdy w sektorze tym pracuje
Przykładowo unijna dotacja marketingowa do produkcji cukru wynosi miliard dol. . dlatego gdyż producentom tego artykułu płaci się 4 krotnic więcej niż wynosi rynkowa cena cukru aa świecie , a to z kolei daje nadwyżkę około 4 min.., ton co spowodowało w konsekwencji spadek światowych cen cukru o l/3 .wywołując straty dochodów - \v przypadku Brazylii 0,5 mld. dol.. Afryki Południowej - 150 min. dol.i Tajlandii-60 min. dol. .
Obliczono. że całkowita wartość eksportu krajów zaliczanych do biednych oraz krajów o średnim dochodzie .włączając tu takie potęgi eksportowe jak :Chiny .Korea Południowa, Indie . Brazylia ., Meksyk .Arabia Saudyjska i Malezja . cc łącznie daje 5% P KB świata /skala dochodu narodowego brutto Wielkiej Brytanii/.
Dlatego też zakłada się , że obecny system handlu wymaga radykalnej przebudowy
uwłaszcza produktami rolnymi w formie tej należy uwzględnić następujące aspekty ;
l / obniżyć poziom wsparcia rządowego dla rolnictwa i eksportu rolnego w krajach bogatych.
2/ zredukować dotacje dla rolnictwa do pozioma proponowanego przez OECD . w granicach
5-10% wartości produkcji ,
3 /wyraźnie zredukować bariery celne dla eksportu 2. krajów rozwijających się , do poziomu 5-
6%"
4 - wprowadzić rekompensaty dla krajów , które utraciły preferencje handlowe . szczególnie
wówczas gdy ich zniesienie jest przyczyną wysokiego bezrobocia i zachwiania bilansów
płatniczych eksporterów.
5'' zrezygnować z narzucania międzynarodowych zobowiązań . które są sprzeczne z
krajowymi strategiami walki z ubóstwem .

Porównanie grup\ ludności 10% najbogatszych z 10% najbiedniejszych wskazuje. że w przypadku Afryki i USA w 1975 r - stosunek ten wynosił jak 1:12 , a w 1995 r. wzrósł 1:19.
Poprawa natomiast nastąpiła w przypadku Chin i USA /w tym samym okresie / odpowiednio l: 19 i 1 :6'23tyś doki 3700 do!./.
Wyłączenie Afryki z gospodarki światowej nastąpiło na skutek pojawienia się konkurencyjnych kierunków dla inwestycji zagranicznych w Azji i Europie Środkowej ,ale także wskutek decyzji rządów wielu krajów afrykańskich .
Dlatego też zamykanie gospodarki dla przedsiębiorstw wielonarodowych nie ma uzasadnienia ekonomicznego , bo z punktu międzynarodowego podziału pracy wiąże się z likwidacją milionów miejsc pracy w krajach, rozwijających się i prowadzi do pogłębienia biedy na kontynencie afrykańskim i w Ameryce Południowej .
Ponadto w skali globalnej przedsiębiorstwa wielonarodowe doprowadziły do'" demokratyzacji procesu produkcyjnego i konsumpcji „, a takie kraje jak :Chiny Indie oraz państwa z Azji Południowo- Wschodniej zamiast eksportu setek milionów emigrantów zarobkowych eksportują liczne i coraz lepsze jakościowo wyroby .będące wytworem taniej siły roboczej .
Nie należy też zapominać ,że celem głównym przedsiębiorstw wielonarodowych nie jest rozwój państwa pobytu , lecz zysk i pozycja rynkowa, natomiast za wzrost gospodarczy odpowiadają głównie rządy państw przyjmujących inwestycje zagraniczne.

Cechy charakterystyczne rynków pracy

Rynki pracy w krajach rozwijających się mają następujące cechy charakterystyczne :
l /niedojrzałość instytucjonalną,
2/szybki wzrost podaży pracy i niską jakość zasobów pracy .
3/dominujący udział rolnictwa w popycie na prace .
4-/niski stopień wykorzystania zasobów pracy .
Ad 1/. Związki zawodowe o ile istnieją, nie odgrywaj ą znaczącej roli. stosunkowo silna jest
pozycja pracodawców .
Publiczne służby zatrudnienia o ile są powołane . słabo spełniają swoje funkcje .
Także rola państwa w kształtowaniu stosunków pracy jest niewielka , co oznacza, że rynki
pracy są zderegulowane .
Ad2/ Tendencja ta wynika z dość szybkiego wzrostu liczby ludności . która przyrasta w
tempie 2% rocznie . nakładają się na to silne ruchy migracyjne ze wsi do miast .
Natomiast niską jakość zasobów pracy wiąże się z ze słabo rozwiniętym systemem edukacji i
około 60-65 % uczniów uczęszczających do szkół podstawowych kończy edukacje na tym
poziomie wykształcenia , a wykształcenie uniwersyteckie zdobywają nieliczni studenci .
najczęściej z najzamożniejszych rodzin .
Ad3/ W wielu krajach rozwijających się udział sektora rolniczego \v globalnym popycie
przekracza 50% / Tablica l/.
Tablica ta potwierdza .że o wiele niższy jest poziom wydajności pracy w sektorze rolniczym
niż w innych sektorach gospodarki Zaskakujący jest natomiast stosunkowo wysoki udział
sektora usług /III/ w zatrudnieniu , w niektórych państwach rozwijających się .
Można to tłumaczyć szybszym wzrostem wydajności pracy w przemyśle niż w usługach .niskimi kosztami tworzenia miejsc pracy w sektorze usług . przeludnieniem , dużymi rozpiętościami w dochodach ludności oraz oddziaływaniem krajów wysoko rozwiniętych , -na szybszy rozwój usług turystycznych i rekreacyjnych w krajach rozwijających się , Ad.4/
Charakterystyczną cechą krajów rozwijających się jest nadmiar rąk do pracy , a do oceny stopnia niewykorzystania zasobów pracy służy stopa bezrobocia . pokazująca jaki odsetek gotowych do pracy to bezrobotni , a więc osoby nie mające pracy i jej poszukujące -'Tanica l/', .Wstępujące niskie wskaźniki stóp bezrobocia można tłumaczyć niezbyt precyzyjnymi szacunkami . nie uwzględnia się też istotnych przejawów niewykorzystania zasobów pracy np.: na wsi jest mało osób spełniających wszystkie kryteria osób bezrobotnych .
Dlatego leż w statystykach dotyczących wykorzystania siły roboczej oprócz jawnego bezrobocia wyodrębnia się trzy inne formy : 1/ zatrudnienie niepełne /underemployment/.
2/ niejawne zatrudnienie niepełne /disguised underemployment/.
3/ ukryte bezrobocie .
Stopa jawnego niepełnego zatrudnienia. w Chile w latach 70-tych XX wieku wynosiła 28% w Peru była równa 70 % w 1992 r. .
Ad.2-' Określane też jako utajone zatrudnienie niepełne*.- dotyczy ono osób . które pracują w pełnym wymiarze czasu . ale poziom świadczonych usług pracy wymaga znacznie krótszego czasu .tzn.. że zmniejszenie liczby pracujących nie spowoduje uszczerbku dla produkcji . Wskaźnik ten dla krajów rozwijających się jest szacowań} na poziomie dochodzącym do 60% zasobów siły roboczej .
Jest on na niższym poziomie dla Ameryki Łacińskiej - w latach 80- tych było to 29%j .a Afryce tropikalnej aż 91% .
Ad.3/ Zjawisko to jest utożsamiane z pracą dorywczą oraz przedłużaniem okresu kształcenia . ponieważ brakuje trwałych miejsc pracy , sądzi się .że w tej grupie krajów jest to zjawisko dość powszechne .
W sumie te i inne formy niewykorzystania siły roboczej mają w niektórych krajach rozwijających się zasadnicze znaczenie .
Współczesna teoria ekonomii objaśniając bezrobocie w krajach rozwijających się stosuje
cztery modele teoretyczne;
l! ograniczonego wyboru technik produkcji .
l! nadmiernej kapitało chłonności produkcji.
3/ niewystarczającej akumulacji kapitału .
4/ migracji ludności ze wsi do miast.
Ad l/ model ten zakłada, że dla firm dostępna jest tylko jedna technika produkcji /rys. l/, przyjmując „że Ql.Q2i Q3 to izokwanty produkcji .którą można osiągnąć przy zastosowaniu różnych proporcji czynników produkcji, natomiast Ko to dostęp zasobu kapitałowego . Z rys. tego wynika .żebrak odpowiednio dużego zasobu kapitału powoduje bezrobocie/Lo-L1/
Ad.2 / Teoria ta zakłada ,że firmy mogą dokonywać wyboru między technikami kapitałochłonnymi a pracochłonnymi .
Podkreśla się ,że w krajach rozwijających się istnieje często tendencja do stosowania technik bardziej kapitałochłonnych , w rezultacie czego popyt na pracę jest relatywnie niskim poziomie . powodując bezrobocie./rys.2/.
Wybrano tu dwie techniki produkcji : kapitałochłonną/O A7 i pracochłonną/OB./. Natomiast punkt Ci D reprezentują kapitałochłonne i pracochłonne metod}- produkcji . Gdyby praca była tania to znajdzie to odbicie w nachyleniu ścieżki cen GH i wyborze punktu D dla produkcji oraz zatrudnieniu o Lo.
W przypadku punktu C- kapitałochłonne metody produkcji , będzie niższe zatrudnienie-LI izn.. że bezrobocie wzrosło o l .o- L. i -
Ale należy też pamiętać .że techniki kapitałochłonne poprawiaj ą konkurencyjność gospodarki . co jest korzystne dla długofalowego wzrostu gospodarczego
v],3/ Prowadzi do nadwyżki pracy . która nic znajduje zatrudnienia nawet za niską placu ., którą określają niezbędne koszty utrzymania .

Stopa jawnego 4 niepełnego zatrudnienia, w Chile w latach 70-tych XX wieku wynosiła 28%. a w Peru była równa 7(1Jv 1992 r. ,
Ad.2-1 Określane też jako utajone zatrudnienie niepełne K. dotyczy ono osób , które pracują w pełnym wymiarze czasu . ale poziom świadczonych usług pracy wymaga znacznie krótszego czasu .tzn.. że zmniejszenie liczby pracujących nie spowoduje uszczerbku dla produkcji . Wskaźnik len dla krajów rozwijających się jest szacowań}' na poziomie dochodzącym do 60% zasobów siły roboczej .
Jest on na niższym poziomie dla Ameryki Łacińskiej - u latach 8U- tych było to 29% .a Afryce tropikalnej aż 91% .
Ad.3/ Zjawisko to jest utożsamiane z pracą dorywczą oraz przedłużaniem okresu kształcenia . ponieważ brakuje trwałych miejsc pracy . sądzi się .że w tej grupie krajów jest to zjawisko dość powszechne .
W sumie te i inne formy niewykorzystania siły roboczej mają w niektórych krajach rozwijających się zasadnicze znaczenie .
Współczesna teoria ekonomii objaśniając bezrobocie w krajach rozwijających się stosuje
cztery modele teoretyczne:
l/ ograniczonego wyboru technik produkcji .
2,' nadmiernej kapitałochłonności produkcji.
3/ niewystarczającej akumulacji kapitału .
4/ migracji ludności ze wsi do miast.
Ad l/ model ten zakłada, że dla firm dostępna jest tylko jedna technika produkcji /rys. i/. przyjmując ,że Ql.Q2i Q3 lo izokwanty produkcji .którą można osiągnąć przy zastosowaniu różnych proporcji czynników produkcji, natomiast Ko to dostęp zasobu kapitałowego . Z r\s. tego wynika, .żebrak odpowiednio dużego zasobu kapitału powoduje bezrobocie /Lo-
Ad.2 / 'teoria ta zakłada s że firmy mogą dokonywać wyboru między technikami kapitałochłonnymi a pracochłonnymi .
Podkreśla się .że w krajach rozwijających się istnieje często tendencja do stosowania technik bardziej kapitałochłonnych , w rezultacie czego popyt na prace jest na relatywnie niskim poziomie . powodując bezrobocie./rys.2/.
Wybrano tu dwie techniki produkcji ; kapitałochłonną /OA7 i pracochłonną /OB,/. Natomiast punkt Ci D reprezentuj ą kapitałochłonne i pracochłonne metody produkcji . Gdyby praca była tania to znajdzie to odbicie w nachyleniu ścieżki cen GH i wyborze punktu D dla produkcji oraz zatrudnieniu OLo.
W przypadku punktu C- kapitałochłonne metody produkcji . będzie niższe zatrudnienie-L 1 tzn.. że bezrobocie wzrosło o Lo- LI.
Ale należy też pamiętać f że techniki kapitałochłonne poprawiają konkurencyjność gospodarki , co jest korzystne. dla długofalowego wzrostu gospodarczego
VI.3/ Prowadzi do nadwyżki podaży pracy . która nic znaj duj o zatrudnienia nawet ŹLI niską płace .. którą określają niezbędne koszty utrzymania .
Zmniejszenie zasobu niepełnego zatrudnienia /underemployment/ wymaga zwiększenia akumulacji kapitału i stworzenie możliwości przejścia osób z sektora pracy dorywczej do sektora nowoczesnego/quasi/- rys.3.
Przyjęto. że Or-Op \wyraża stałą podaż pracy,. Natomiast (.Or to liczba osób zatrudnionych w sektorze rolnym .a Op w przemyśle. Wskaźnik KPPr 10 wartość krańcowego produktu pracy w sektorze rolnym . a KPPr w przemyśle.
Maleją one wraz ze wzrostem zatrudnienia/opadające krzywe RR i PP/ -Założono też, że place Wo kształtują się na tym samym poziomie .
Zgodnie z neoklasyczną teorią popytu na prace przedsiębiorstwa w rolnictwie zatrudniają na poziomie L r a \\ przemyśle Lp .
Nadwyżka popytu podaży nad popytem na prace równa się odcinkowi LrLp/underempIoyment/. Przesuwając krzywą PP w lewo . wzrośnie zatrudnienie v. przemyśle .
Ad.4 / Podstawą tego modelu jest stwierdzenie, że pomiędzy miastem i wsią wy stępuj ą duże różnice w płacach . co wywołuje procesy emigracji ze wsi do miast, powiększając zasób miejskiego zatrudnienia niepełnego /rys.4/.
Założenia są analogiczne jak na rysunku 3 z tą różnicą .że sektor przemysłowy oznacza obecnie miejski rynek pracy , sektor rolniczy -wiejski rynek pracy . różnica dotyczy płac u, sektorze miejskim/Wp/, które są znacznie wyższe niż w sektorze wiejskim /Wr/.tu także odcinek LrLp oznacza nadwyżkę podaży pracy wyrażając zatrudnienie niepełne , które przemieszcza sie_ na miejski rynek pracy ,powodując na nim napięcia ,
Poza tymi różnicami płacowymi tendencja ta będzie także uzależniona od prawdopodobieństwa znalezienia pracy w mieście, istotne są również koszty migracji.

Wieś i rolnictwo w ekonomii rozwoju .

Specyfika sektora wiejskiego \\ krajach słabo rozwiniętych to :
1/ wysoki wskaźnik zaludnienia terenów wiejskich ,gzie zamieszkuje około 70% ludności
znajdując zatrudnienie w rolnictwie ,
2/ wysoki wskaźnik niedożywienia i analfabetyzmu .
3/ bardzo wysoki wskaźnik nierówności podziału dochodów oraz podziału ziemi jako
podstawowego źródła bogactwa wsi .
Do głównych przesłanek w rozwoju krajów Trzeciego świata w odniesieniu do rolnictwa
zalicza się :
l / rozwiązanie kwestii ubóstwa ludności wiejskiej w kontekście reformy rolnej jako klucza
do rozwoju tego sektora .
2; podniesienie poziomu oświaty i zdrowotności wśród ludności wiejskiej ,
3/ wzrost produkcyjności rolnictwa poprzez uruchomienie programu nawodnień . dobór
odpowiednich technik wytwarzania oraz zielonej rewolucji .
Ale strategicznym instrumentem rozwoju wsi rolnictwa w ekonomii rozwoju stała się reforma rolna . o której dekret}' po 11 wojnie światowej były ogłaszane w kilkudziesięciu krajach rozwijających się ^ograniczając dominacje wielkich właścicieli ziemskich . Dekrety te określały dopuszczalny obszar gospodarstw np.: w Pakistanie wynosił on 60 ha. na terenach nawadnianych i 120 ha na terenie uprawy suchej . w Syrii odpowiednio 80 i 300ha. , Iranie 250 i 500 ha., a na Filipinach do 7 ha. , v, Indonezji 5 ha., i w Korei Południowej 3 ha.
IV 1976 r. W.R. Cline stwierdził, że powodzenie reformy zależy od:
l; intensywności wykorzystania ziemi przed reformą,
2/ tempa wprowadzenia reformy .
3/stanu zaopatrzenia produkcji po reformie .
A/ uzależnienie chłopa od systemu dzierżawy . lichwiarskiego kredytu itp.
W latach 80-tych XX wieku następuje renesans reformy rolnej w krajach rozwijających się , ale jako instrumentu aktywizacji zawodowej rolników oraz poprzez ekspansję gospodarki rynkowej .dotyczy to zwłaszcza Afryki Subsaharyjskiej , gdzie duży zasięg ma gospodarka komunalna i wspólna własność ziemi/plemienna .klanowa i grupowej.
Drugi obszar zainteresowań wsią i rolnictwem w krajach rozwijających się .poza inwestycjami /gospodarka wodna i techniki produkcji /. dotyczy kwestii tzw. wielofunkcyjnego rozwoju wsi , co wiąże się z tworzeniem nowych miejsc pracy i nowych dziedzin działalności gospodarczej na wsi tzn., że jedni pozostają wyłącznie rolnikami ,inni znajdują zatrudnienie w zawodach nierolniczych.

Np.: w Japonii znany jest model polegający na łączeniu pracy rolnika z pracą w
przetwórstwie rolnym .Podobnie jest w innych krajach azjatyckich - w Malezji, Tajlandii i
na Tajwanie .
Ten wielofunkcyjny rozwój terenów wiejskich staje się sposobem na powstrzymanie, migracji.

Koncepcja ta w sposób udany została wdrożona w Izraelu /idea kibuców / .w Tajlandii i na Tajwanie /przetwórstwo rolno - spożywcze / i w Turcji /różnorodna działalność usługowa nastawiona na potrzeby rolnictwa

Rolnictwo w neoliberalnej strategii rozwoju

Pierwsze próby tej polityki pojawiły się już v. latach 70-iych XX wieku- w Zambii i na Tajwanie . a w następnej dekadzie w Turcji i w kilku bardziej rozwiniętych krajach Azji ,
Natomiast w latach. 9G-i\ch odpowiednie porozumienia w tej sprawie podpisało ponad 60 krajów rozwijających się oraz państwa Europ}. Środkowo Wschodniej, zarówno z Bankiem Światowym jak i Międzynarodowym Funduszem Walutowym .
Zniesiono np.: monopol państwa na skup produktów rolnych w wielu krajach .dewaluując waluty narodowe .co 2 kolei wywarło znaczący wpływ na eksport artykułów i surowców rolnych -zwiększając jego poziom .
Istotne znaczenie miało również uwolnienie cen na środki zaopatrzenia produkcji rolnej i państwo przestało je dotować . a nawet nakładano w przypadku ich importu cła , co w połączeniu z dewaluacją miejscowej walut\ powodowało wzrost kosztów i cen sprzedaży,
Z drugiej stron}-' dewaluacja walutowa przyczyniała się także do wzrostu cen na podstawowe
zboża i rolnicy przeznaczali pod ich uprawy coraz większy areał, niektóre państwa jak
Kenia czy Malawi z importerów zbóż stały się ich eksporterami netto .
Okazało się ,że gospodarka chłopska je4st bardziej wrażliwa na bodźce rynkowe . niż na
bodźce gospodarki rynkowej ,
Efekty gospodarki rynkowej w rolnictwie są widoczne w trzech dziedzinach ;
ł/ dokonują się zmiany w strukturze zasiewów i w strukturze produkcji rolnej ,
2/ zmienia się struktura nakładów , co prowadzi także do zmian produkcji .
3'' przeobrażeniom ulega także struktura agrarna . które stają się widoczne po upływie
długiego czasu ,zanika np.: dzierżawa ziemi w wielu krajach Afryki i Azji .
Można podkreślić .że w warunkach liberalizacji obrotów produktami rolno- spożywczymi w
świecie , przyszłość gospodarcza krajów słabiej rozwiniętych o dużym udziale rolnictwa
staje się niewiadoma .
Powstaje pytanie czy nic pogłębi się podział na kraje surowcowe i specjalizujące się w
dobrach wyższego rzędu ?
Problemem dla krajów rozwijających się jest także napływ na rynki światowe taniego zboża
amerykańskiego ora/ zwiększanie upraw kukurydzy pastewnej w USA . nie to może
umożliwić krajom rozwijającym się rozwiniecie produkcji zwierzęcej bez uszczerbku dla
własnego bilansu zbożowego .
Korzystne są również dla krajów Trzeciego Świata postanowienia WTO dotyczące eksporterów surowców rolnych . np.: oleju roślinnego ; którego produkcja nie będzie subsydiowana na dotychczasowym wysokim poziomic - w USA i UE ., chociaż może to pogłębić pozycję krajów rozwijających M e. jako dostarczających surowców .

Wykresy i tabele: http://www.studiatsw.fora.pl/viewimage.php?i=23

netaa

A dlaczego temat postu jest Ekonomia rozwoju 28.02 czy cos mamy przygotowac z Ekonomii na ten zjazd??

fibii

a wyniki z zaliczenia już są?

'MICHU'

Zapewne będą w weekend , ale to różnie w TSW bywa Blue_Light_Colorz_PDT_01

!!!xyz!!!

...podobno miały być za tydzień więc do poniedziałku pewnie się pojawią ...oby tylko wszyscy zaliczyli to cholerne zaliczenie i mogli się zacząć przygotowywać do egzaminu Wide grin

hehe

'MICHU'

Jestem ciekawy jak to będzie z tymi wynikami Blue_Light_Colorz_PDT_20

netaa

Wyniki mialy byc za tydz bo egz mial byc 27 lutego ale jest przelozony na marca i wyniki z zal maja byc dopiero 27 tak ja slyszalam.

netaa

Wlasnie dostalam wiadomosc na maila ze wyniki maja byc podane w poniedzialek .... to juz nie wiem jaka jest prawda:/ przekonamy sie niedługo:)

!!!xyz!!!

nie wazne kiedy beda, wazne by wszyscy zaliczyli Happy

)) ...boicie sie egzaminu z tego ??? Wide grin

'MICHU'

Nie boimy się Blue_Light_Colorz_PDT_01